Konia z rzędem temu, kto naprawdę myślał, że będzie aż tak źle. Ten, kto spodziewał się takiego kataklizmu na ziemi, która przecież normalnie nie doświadcza klęsk żywiołowych, powinien regularnie grać u bukmachera i obstawiać wyniki naszej tzw. Ekstraklasy, bo prawdopodobieństwo trafienia wszystkich jej rozstrzygnięć miałby bardzo podobne. Sam jeszcze w czwartek pisałem do przyjaciółki, zmartwionej złymi prognozami pogody dla naszego regionu, że zupełnie nie mamy się czego obawiać. Wymieniłem przy tym szereg logicznych argumentów - większych zbiorników wodnych u nas nie ma, dlatego może Krasnystaw, może coś na Roztoczu, może ostatecznie coś się podtopi na dawnych bagnach na Karolówce, ale żeby Zamość w większym stopniu został doświadczony przez powódź? Nie, to stanowczo niemożliwe...

No i krótko potem okazało się, że niemożliwe jest trzaśnięcie drzwiami obrotowymi, ale zalanie Zamościa przez bardzo silne opady konwekcyjne jak najbardziej tak. Jeszcze w piątek po południu, ku zdziwieniu wszystkich pamiętających prognozy pogody wieszczących całodzienne deszcze, świeciło piękne słońce. Co prawda chwilami też padało, ale generalnie aura była całkiem przyjemna. Taka typowa cisza przed burzą, bo wieczorem jak już lunęło, to bardzo porządnie.

Z miejsca sytuacja stała się krytyczna. Straż pożarna zaczęła odbierać dziesiątki telefonów o zalanych posesjach, dlatego od razu podjęto decyzję o ściągnięciu do miasta jednostek ochotniczych oraz o służbie strażaków zawodowych w systemie 24/24. Powołano też Miejski Zespół Zarządzania Kryzysowego, bo wyraźnie widać było, że będzie po prostu źle. Z doświadczeń poprzednich burz wiadomo było, że na pewno najgorzej będzie na ulicy Starowiejskiej i Kilińskiego. I tak też się stało - ulice zostały zamknięte, a i przy ulicy Przemysłowej było naprawdę nieciekawie. Gwałtownie podniósł się poziom Łabuńki i były obawy o most na ulicy Królowej Jadwigi. Mało interesująco było też w ZOO, szczególnie na terenie budowy żyrafiarni. Dotknięta żywiołem została także Karolówka, szczególnie w okolicach ulicy Rolniczej oraz na wspomnianych wcześniej terenach zalewowych, gdzie obecnie stoją bloki mieszkalne. Woda na ulicy Heweliusza sięgała kolan dorosłych mężczyzn, co mogłem zobaczyć na własne oczy. Jednakże te wszystkie rzeczy wcale nie były najgorszą opcją, jaka mogła spotkać miasto.

Okazało się bowiem, że opady poważnie dotknęły rozdzielnię elektryczną na Janowicach oraz pobliską oczyszczalnię ścieków. Skutkiem tego było całkiem realne zagrożenie pozbawienia miasta dostaw energii elektrycznej oraz wody. Walka trwała praktycznie przez całą sobotę. Stale aktywnie działał MZZK, którego członkowie inną działalność ograniczyli do minimum. Na przykład wiceprezydent Zamościa, Tomasz Kossowski, tylko przez chwilę uczestniczył w corocznie rozgrywanym pływackim Pucharze Roztocza. Zaraz po dokonaniu otwarcia imprezy opuścił pływalnię i wrócił do swoich nadzwyczajnych obowiązków. Muszę też przyznać, że informacje o kolejnych zdarzeniach były publikowane naprawdę na bieżąco. Dotyczy to zarówno danych przekazywanych przez rzecznika zamojskiej straży pożarnej, Andrzeja Szozdę, jak i przedstawicieli władz miasta.

Ostatecznie udało się uratować i rozdzielnię, i oczyszczalnię, dzięki czemu ograniczenie dostaw prądu było wręcz symboliczne (na moim osiedlu była to godzina w niedzielę po południu), a woda w kranach docierała do mieszkańców bez przeszkód. W poniedziałek zaś nasi strażacy mogli znowu nieść pomoc poza Zamojszczyzną, bo też i zagrożenie powodziowe w innych regionach kraju stało się zdecydowanie większe.

Podczas poniedziałkowej Komisji Samorządu i Porządku Publicznego Rady Miasta wszyscy zebrani byli zgodni, że takiego kryzysu pogodowego w Zamościu jeszcze nie było - przynajmniej w jego najnowszej historii. Dotknął on zresztą również pobliskie miejscowości i przyniósł nawet jedną ofiarę śmiertelną. Miejmy nadzieję, że to wydarzenie będzie po prostu czymś, co będzie stanowić dla nas wyłącznie wspomnienie. I nigdy nie doświadczymy go ponownie.