|
|
 Malarskie "Wizje" Zamojskiej Grupy FotograficznejW ArteHotel odbył się wernisaż fotografii "Wizje" członków Grupy Fotograficznej. To kolejna, po wystawie Marcina Owczarka, prezentacja fotografii artystycznej w gościnnych wnętrzach zabytkowej kamienicy przy Rynku Wielkim. Autorskie prace w oczach widza mogą uchodzić za malarskie (10.11.)
Uroczystego otwarcia wystawy dokonali: Wojciech Sternik, współwłaściciel ArteHotel i Mirosław Chmiel, kierujący Zamojską Grupą Fotograficzną. Miłośnik malarstwa współczesnego, za którego inspiracją w ostatnim roku pokazano w przychylnej sztuce restauracji kilka interesujących wystaw malarstwa i grafiki przywitał gości i autorów wystawy.
- W 1919 r., na Uniwersytecie Wileńskim, powstała Katedra Fotografii Artystycznej. Jej pierwszym kierownikiem został Jan Bułhak, późniejszy założyciel Fotoklubu Polskiego, trzeciego na świecie, po fotoklubie londyńskim i paryskim. Polacy mają wielki wkład w rozwój fotografii, szczególnie fotografii artystycznej. Nasza wystawa to osobiste podejście do tematu, do widzenia rzeczywistości. Każdy z członków ZGF pokazał, jak widzi otaczającą nas rzeczywistość - mówił Mirosław Chmiel.
Jak dodał - szlachetne techniki fotograficzne - guma, brom, bromolej, olej, przetłok pozwoliły na ingerencje w obraz fotograficzny, i narodziła się fotografia artystyczna. Każdy artysta mógł rozjaśnić cienie, przyciemnić lub rozjaśnić pewne partie obrazu. Te obrazy fotograficzne bardzo przypominają obrazy malarskie. Na początku były w kolorze czarno-białym, później dołączyła sepia, wreszcie zaczęto robić wielobarwne gumy, nakładając wiele warstw barwy gumy na ten sam obraz, naświetlając. Były to jednostkowe obrazy, ponieważ nie można było tego powtórzyć z takim samym efektem. Były więc te prace niepowtarzalne, tak jak niepowtarzalne są prace pokazane na wystawie "Wizje". Tym razem jednak ingerowano w obraz fotograficzny za pomocą programów fotograficznych i graficznych, co pozwoli zmienić kolor, zmodyfikować barwy. Tym razem obraz można zapisać i powielać go kilkukrotnie.
Wystawa "Wizje" jest dziesiąta wystawą ZGF w tym roku. W ocenie organizatorów - podjęty temat obrazuje zagadnienie przez pryzmat doświadczeń i różnorodną wrażliwość artystów, dotykając delikatnych materii, drażliwych tematów, będących zapomnianymi, niechcianymi czy kontrowersyjnymi.
Organizatorzy za cel projektu przyjęli pokazanie "różnych sposobów postrzegania ulotności zjawisk i tego, co z zasady ugruntowane, nazwane i uporządkowane. Jest to próba uchwycenia przemijalności w wymiarze materialnym, a przede wszystkim duchowym, oraz dotknięcia rzeczy złudnie racjonalnych, namacalnych, a także logicznie niezrozumiałych, czy niekompletnych. Wnikamy do wymiarów czasoprzestrzeni: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości - tak zapowiadali wystawę "Wizje" członkowie ZGF.
Dla mnie ta wystawa ma niezwykły wymiar artystyczny. świadczy o ogromnej wrażliwości jej uczestników. Autorami prac są członkowie Zamojskiej Grupy Fotograficznej: Agnieszka Bekier, Mirosław Chmiel, Elżbieta Gnyp, Agnieszka Jakubowska, Tomasz Kłębek, Ewa Marszalec, Witold Miąsik, Stanisław Orłowski, Alina Ostasz, Waldemar Siatka, Barbara Siewień-Wszoła, Waldemar Suszyna, Mirosław Teterycz.
-Moja praca "Taras" to zupełny minimalizm. Zakradłam się na drabinie, by uchwycić gołębie na dachu jakiegoś budynku. Najpierw zrobiłam zdjęcie standardowym aparatem marki Pentax, potem to tylko łapanie samych prostych linii. Żadnych kolorów. Ja lubię minimalizm. Tu jest tylko to, co było, odarte z "bajerów". Lubię taką prostotę. Manię fotografowania wszystkiego miałam od zawsze. Z czasem zaczęłam się interesować fotografią, inspirując się także fotografiami innych. Cały czas szukam pomysłów. Z aparatem nigdy nie jest się samotnym. To jest coś tak niesamowitego, że potrafi pochłonąć do reszty. To zupełnie inny kontakt ze światem, ze sobą także - powiedziała Agnieszka Bekier o swojej pracy, która jest zachwycająca. Jej "Taras" to niezwykła grafika.
Jedna z prac Mirosława Chmiela jest pewnego rodzaju hołdem dla zapomnianych zabytków. -Dużo zabytków niszczeje, zanika. Pokazałem zamek w Krzyżtoporze. Dlaczego taka wizja świata? Świat przemija, przemijają tamte dawne czasy, świat idzie do przodu i zapomina o swojej historii. Dużo jest takich obiektów zapomnianych, opuszczonych. Więc zadajmy o nie! - apeluje fotografik.
"Tryptyk leśny" Mirosława Chmiela - to pokazanie piękna przyrody, tym razem w wersji jesiennej. Jak zauważa autor - jest to "malarskie", a jesień jest radosna, słoneczna. Jest jeszcze "Bajka", czyli księżniczka z zamku w Krzyżtoporze, "wrzucona" do ciemnego lasu. Tajemnicze i wielce ilustracyjne. Zgadzam się z opinią fotografika, że są to malarskie prace, a wydrukowane na tkaninie z powodzeniem mogłyby uchodzić za prace olejne, a już na pewno za akwarelę. Urzekły mnie brzozy.
Elżbieta Gnyp, artystka malarka, której twórczość skupiona jest wprost na naturze, także tym razem swoją uwagę poświęciła ulubionej przyrodzie. Praca "Łzy" jest bardzo refleksyjna, nastrojowa, może nawet nieco filozoficzna. Można mieć wrażenie, że rosa poranka pojawiła się na chwilę przed jej zarejestrowaniem przez artystkę fotografika.
-Łzy to rosa natury, albo rosa to łzy... Są łzy radości, łzy smutku, łzy refleksji, łzy szczęścia. Natura jest tak inspirująca, i tak ciekawa, a oglądana z bliska intryguje. Rosa może być łzą emocji. Życie dostarcza tylu refleksji - dobrych, złych, które zachęcają do powrotów, rozmyślań, ocen. Łzy to też wynik fascynacji, uniesienia, miłości, szczęścia, tak silnych stanów emocjonalnych, które mogą wywołać łzy. Jeśli się uda takie łzy zauważyć w naturze, to jest to taka chwila szczęśliwości - snuje refleksję Elżbieta Gnyp.
Podkreśla, że dla niej fotografia to notatka jej emocji, która pomaga jej w twórczości poza fotograficznej - malarskiej, graficznej, czy rysunkowej. To jest rodzaj szkicownika, który zabiera ze sobą. Aparat fotograficzny jest na tyle szybki, że spostrzeżenie godne uwagi i zapamiętania zostaje zarejestrowane. Jeśli się uda zauważyć w naturze fascynującą, kolorową, oświetloną kroplę, która wyraża wszystko to, co chciałaby autorka powiedzieć tą kroplą światu, to bez wątpienia będzie to obraz za "tysiąc słów", dokładnie taki jaki zaprezentowała Elżbieta Gnyp na wystawie "Wizje".
* * *
Zamojska Grupa Fotograficzna - grupa ludzi, których połączyły dwie rzeczy: zainteresowanie fotografią oraz mieszkanie w tak pięknym mieście jakim jest Zamość. ZGF skupia ludzi różnych profesji, w różnym wieku.
ZGF jest kontynuatorką działań "Zamojskiej Grupy Fotografików", powstałej w 1976 roku przy Wojewódzkim Domu Kultury w Zamościu. Inicjatorami powstania Grupy Twórczej byli: Józef Duda, Czesław Kimak, Andrzej Kopiczak, Mirosław Chmiel, wówczas instruktor fotografii w Wojewódzkim Domu Kultury, Grzegorzy Cybenko, Jan Wardach. W późniejszym czasie dołączyli do grupy fotograficy z Biłgoraja, Hrubieszowa, Tomaszowa Lubelskiego. Grupa była organizatorem licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych, plenerów fotograficznych, warsztatów i spotkań fotografów. Grupa działa w ramach stowarzyszenia "Kultura dla Zamościa". Jest członkiem Stowarzyszenia Twórców Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej. Grupa liczy 35 członków. Wystawiają swoje prace w Galerii Małej w Zamojskim Domu Kultury. Ich prace były wstawiane w Hotelu Mercury, Morandówce, w Książnicy Zamojskiej na festiwalu "Stolica Języka Polskiego" w Szczebrzeszynie, w Kolonii Fotografów, gdzie pokazano 141 prac oraz dwie wystawy indywidualne członków ZGF. autor / źródło: Teresa Madej
dodano: 2017-11-17 przeczytano: 5436 razy.
Zobacz podobne:
Warto przeczytać:
|
|
|
|
