Nie ma lepszego tematu na wiosenny początek marca niż kompozycje kwiatowe Piotra Marca, znanego zamojskiego florysty. Zapewne niejedna kobieta chciałaby przy okazji święta pań dostać choć niewielkie dzieło, które wyszło spod ręki mistrza - uczestnika licznych pokazów krajowych i zagranicznych, finalisty Międzynarodowych Mistrzostw Florystycznych w Poznaniu. W ubiegłym roku ukazała się książka jego autorstwa poświęcona "Florystyce w protokole dyplomatycznym", dlatego warto przypomnieć tę artystyczną twórczość - artystyczną, bo Piotr jest od ponad roku Członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków. Minęło piętnaście lat od naszej pierwszej rozmowy na temat kwiatowych pasji - Marzec był już wtedy laureatem głównej nagrody Holland Flower.

Opowiadał mi o swoich artystycznych zainteresowaniach - o inspiracjach, których poszukuje w historii sztuki i nie chodzi tylko o to, że na obrazach z epoki znajdziemy kwiatowe aranżacje w określonym stylu, które mogą być gotowym pomysłem. To przede wszystkim pokrewne dziedziny mówiące podobnym językiem kształtów i barw. Tworzenie aranżacji kwiatowych ma wiele wspólnego z malarstwem, rzeźbą czy nawet grafiką, gdyż florystyka jest również formą twórczej ekspresji. Wiele można mówić o sztuce, którą Piotr zajmuje się od ponad dwudziestu lat. Sporo uzbierało się doświadczeń, mniej realizacji ... bo pozostają one jedynie w dokumentacji, są efemeryczne (jak zresztą wiele działań w najnowszej sztuce) i kończą się po prostu wtedy, gdy więdną rośliny.

Trwałym efektem pracy jest książka "Florystyka w protokole dyplomatycznym"wydawnictwa Gęsie Pióro, niestety, w bardzo małym nakładzie. To sosunkowo niewielkie opracowanie mówi nie tylko o społeczno-kulturowych i obyczajowo-religijnych okolicznościach, które wpłynęły na kształtowanie zasad protokołu dyplomatycznego, ale także pokazuje krótką historię florystyki od starożytności do dnia dzisiejszego, dostarcza wiedzę o symbolice kwiatów i kolorów, uwzględnia rolę roślin w różnych religiach i kulturach. Zebrano tu w jedną całość informacje, które udowadniają, że ta dziedzina może zainteresować każdego, bo kwiaty towarzyszą we wszystkich sytuacjach naszego życia - od jego początku do końca, odzwierciedlają uczucia, emocje i nastroje, są uzupełnieniem uroczystości zarówno państwowych jak i rodzinnych, biznesowych czy towarzyskich. We wstępie czytamy, dlaczego wybrano taki właśnie temat, bo autor może podzielić się po prostu własnymi, ciekawymi doświadczeniami, gdyż w swojej pracy wielokrotnie "łączył zasady florystyki z zasadami protokołu dyplomatycznego", współpracując z konsulatami czy z Ambasadą Stanów Zjednoczonych Ameryki. Jego zdaniem florystyka (też bukieciarstwo - tu wyjaśnia różnice) i zasady dyplomacji wiążą się niejednokrotnie w jedną całość.

Przytoczona została historia protokołu dyplomatycznego, zasady savoir-vivre'u, abyśmy mogli uświadamić sobie, że "pierwszą z zasad jest dobre wychowanie", z którego wynika "poprawne zachowanie w różnych sytuacjach, zarówno oficjalnych jak i towarzyskich", bo zwykle "oceniani jesteśmy na podstawie pierwszego wrażenia i sposobu bycia", a "zajmowane stanowisko i pełniona funkcja nakładają na nas szczególny obowiązek przestrzegania norm i zachowań" - spostrzeżenia oczywiste i bardzo trafne.

Dużą zaletą tego oporacowania jest niewątpliwie literatura polecana przez autora, umieszczona w zakończeniu książki. To, co Piotr pisze, to więc nie tylko jego doświadczenia, to także rzetelna wiedza czerpana z fachowych opracowań, pośród których znalazły się takie pozycje jak Konwencje Wiedeńskie o Stosunkach Dyplomatycznych, czy Ustawy o Funkcjach Konsula. Książka potwierdza ogromną florystyczną pasję - pasję, która stała się zawodem i można powiedzieć, że to prawdziwe życiowe szczęście. Na 137 stronach znajdziemy zaledwie kilkanaście niewielkich kolorowych fotografii - chyba dobrze, bo to nie jest album, a książka nie wyczerpuje tematu pozstawiając niedosyty i chęć do dalszych indywidualnych poszukiwań. Każdy rozdział mógłby być praktycznie początkiem nowego opracowania - do takiego wniosku dochodzi zresztą sam autor, który potrafił pokazać nam "jak piękny i barwny jest język kwiatów i jak ogromną wagę przypisywali nasi przodkowie do porozumiewania się za pomocą roślin".

Florysta ma też ż nadzieję, że jego doświadczenia, którymi podzielił się pozwolą uniknąć gaf "począwszy od spotkań prywatnych, a skończywszy na wielkich wydarzeniach dyplomatycznych". W otoczeniu kwiatów, stosując się do zasad savoir-vivreu, na pewno życie każdego z nas nabierze piękniejszych kształtów i kolorów.