Gdybym miał obstawiać przed pierwszą turą tegorocznych wyborów prezydenckich jej wyniki, napisałbym, że zwycięży Andrzej Duda, który jednak nie uzbiera ponad połowy ważnie oddanych głosów, skutkiem czego konieczna będzie dogrywka, w której urzędująca głowa państwa zmierzy się z Rafałem Trzaskowskim. Co więcej, jestem przekonany, że podobne zdanie wygłosiłaby zdecydowana większość moich rodaków - niezależnie od tego czy mieszkają w stolicy, czy na prowincji, czy mają wykształcenie wyższe, czy jedynie podstawowe, czy oglądają jedynie TVP, czy też jakąś inną stację telewizyjną. A jednak analizując komentarze powyborcze dochodzi się do wniosku, że doszło do pewnych zaskoczeń. Wprawdzie robiących wrażenie nieco wymuszonych, ale zawsze.

Najwięcej można takich głosów przeczytać analizując wyniki wyborów w poszczególnych miejscowościach. Jedni mieszkańcy psioczą na drugich. Nie napiszę kto w tym przoduje, ale łatwo się domyślić, która strona prowadzi narrację o "kupieniu się za własne pieniądze" i innych - równie konstruktywnych - zdaniach. Nie jest to nowość, bo tego typu opinie można czytać codziennie przez wiele godzin już od pięciu lat, ale zawsze mnie zastanawia, jaki one mają cel. Choć tyle razy było tym ludziom mówione, że opozycja nie może się odbudować właśnie za sprawą tak prowadzonego dyskursu o osobach mających inne zdanie, to jednak chęć dołożenia obecnej władzy i jej beneficjentom jest silniejsza. Co więcej, używane są coraz mocniejsze sformułowania i zaczynam odnosić wrażenie, że chodzi tylko o podsycenie konfliktu.

Przypomina mi się przy tej okazji pewne wydarzenie sprzed ponad dwudziestu lat, gdy jeszcze byłem uczniem szkoły podstawowej, w której tak wtedy, jak i obecnie uczy radny Wiesław Nowakowski. Nasza wychowawczyni - którą poza tym wspominam bardzo pozytywnie - stosowała politykę utwierdzania własnej klasy w przekonaniu, że jest najgorszą ze wszystkich pod względem zachowania. Każdy występek jakiegokolwiek ucznia urastał do miana niebywałego wstydu przed całą szkołą. Mieliśmy odnosić wrażenie, że wszyscy inni zachowują się wzorowo i wręcz brzydzą się tym, co my robimy. Uprzedzam każdego, kto tak postępuje w stosunku do swoich dzieci/podopiecznych/podwładnych: to działa bardzo dobrze i rzeczywiście potrafi zbudować autorytet. Jednakże tylko do momentu, w którym adresaci Waszych twierdzeń odkrywają, że to najzwyklejsze bzdury. Wówczas autorytet pada całkowicie i jest bardzo trudny do odbudowania. Szczególnie jeśli się nie przyznacie do błędu, tylko będziecie robić idiotów ze swoich słuchaczy. Aczkolwiek chyba właśnie zmiana narracji jest w tym wszystkim najtrudniejsza do wykonania.

Mam poczucie, że da się zastosować analogię z tamtych wydarzeń do bieżącej dyskusji na forum publicznym. Znów usiłuje się wmówić Polakom, że cały świat wytyka nas palcami za to, iż zagłosowali właśnie tak, jak w ostatnią niedzielę. Znów jest to całkowitą brednią i podobnie czuję, że taka narracja do niczego nie doprowadzi. A szkoda, bo niezależnie od wyniku drugiej tury wyborów prezydenckich na kolejną elekcję - parlamentarną najdalej za trzy lata - Polska z pewnością będzie wymagała nie tylko dobrego stanu gospodarki, ale i rzeczywistego porozumienia narodowego.