W repertuarze, jak przystało na letni koncert promenadowy Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego, pod batutą Maestro Tadeusza Wicherka, znalazły się polki, marsze i wiązanki walców takich wykonawców jak Lehar, Strauss czy Kálmán (11.07.).  

Z zachowaniem wymogów sanitarnych, z powodu niepogody, drugi letni koncert "Namysłowiaków" odbył się w sali Ośrodka Sportu i Rekreacji w Zamościu. Wykonano utwory, które zawsze podobają się publiczności. Tak było i tym razem, a owacje na zakończenie koncertu promenadowego świadczyły także o tym, że melomanii są spragnieni dobrej muzyki.

Jako pierwszy utwór wykonano "Marsz lotników" (Flieger Marsch), Hermanna Dostala, austriackiego kompozytora i aranżera, z operetki "Latający jeździec" z 1912 r. W tym czasie wiedeńska operetka cieszyła się opinią masowej rozrywki Dostal, jako syn muzyka wojskowego, również sam był kapelmistrzem w orkiestrach austriacko-węgierskich pułków piechoty na Węgrzech, Słowacji i południu Moraw. Służył w różnych kapelach wojskowych Austro-Węgier, między innymi u Franza Lehár, po którym w 1904 roku przejął orkiestrę 26. pułku piechoty. Marsz nie był pierwotnie przeznaczony na orkiestrę dętą , ale z czasem stawał się coraz bardziej klasycznym marszem. Dziś "Marsz lotników" należy do repertuaru muzyki wojskowej oraz do repertuaru orkiestr dętych w klubach muzycznych.

Tadeusz Wicherek podzielił się anegdotą, którą opowiadał słynny polski tenor operowy Wiesław Ochman. Będąc w Niemczech, poszedł z przyjaciółmi na kolację do restauracji. Wytworzyła się sympatyczna atmosfera do tego stopnia, że zaczęto podśpiewywać. Wiesław Ochman wykonał pieśń na cześć wina Chianti. Kiedy skończył śpiewać, podszedł do niego gość z odległego stolika i mówi: -Maestro, dziękuję panu bardzo. Miło, że pan zaśpiewał tę pieśń. "A co, podobała się panu" - zapytał Ochman. I wówczas usłyszał od rozmówcy: -Ja ją napisałem! Okazało się, że Gerard Winkler był w tej samej restauracji i nie spodziewał się, że ktoś zaśpiewa jego pieśń, i to nie byle kto, a sam Wiesław Ochman. Pieśń "Chianti-Lied" znakomicie wykonała Orkiestra Symfoniczna pod batutą maestro Tadeusza Wicherka.

Kolejnym utworem wykonanym przez Namysłowiaków był "Wódz cygański" z operetki Imre Kálmána "Wiejskie dzieci" (Dorfkinder). Był to przepiękny walc, z cudownymi melodiami jak na Kálmána przystało, który znany był z tego, że pisał przepiękne melodie, a jego operetki były powszechnie znane i lubiane.

- Ten walc składa się z kilku walców. Każdy walc to jest oddzielny przebój z tej operetki. Ja wtedy jeszcze się nie urodziłem, nikt z nas się jeszcze wtedy nie urodził, ale z przekazów wiem, że te melodie Kalmana były śpiewane w ówczesnym czasie przez ludzi na ulicach - mówił Tadeusz Wicherek, zapowiadając walc "Wódz cygański".

- Jedno z pierwszych tang, tych starszych, które bardzo mi się podoba, bo w środku jest niespotykany efekt. Więc jeśli macie Państwo ochotę, to proszę się włączyć i potupać - zapraszał publiczność dyrektor Tadeusz Wicherek.

Ángel Villoldo najwyraźniej chciał, by jego tango odzwierciedlało wszystkie emocje, które odzwierciedla ten barwny termin. Można łatwo rozpoznać "El Esquinazo", ponieważ zaczyna się od czterech szybkich uderzeń, tak jakby sfrustrowany młody tanguero wyszedł, tupiąc nogami na rogu ulicy. Tango "El Esquinazo"i jego wykonanie zasługuje, by uznać wielkość kompozytora tanga Ángela Villoldo i muzyków Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego.  Na koncercie promenadowym nie mogło zabraknąć utworu rodziny Straussów.

- "Frauenherz" - polka Josefa Straussa, opus 186 - utwór, który opisuje największy fenomen na świecie "Serce kobiety". Zwróćcie Państwo uwagę, ile tam się dzieje, jakie tam są emocje - podkreślał Tadeusz Wicherek zapraszając melomanów do wysłuchania fascynującej polki.

- Pamiętacie Państwo taką arię z "Ptasznika z Tyrolu": - "Lat dwadzieścia miał mój dziad..." Karl Zeller, po sukcesie operetki "Ptasznik z Tyrolu", z tym samym librecistą, postanowili stworzyć kolejną operetkę, gdzie wystąpiły te same postaci, tylko osadzone w innym środowisku. Nie Krysia Leśniczanka, tylko Zosia Koronczarka, nie Ptasznik, tylko Sztygar. Ten sam scenariusz, tylko osadzony w innych plenerach, w innym świecie. A mowa o operetce "Sztygar", która powstała trzy lata po "Ptaszniku z Tyrolu".

Walc "Światła kopalni" (Grubenlichter) znakomicie wykonali muzycy, w składzie połowy Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego, pod batutą Tadeusza Wicherka. Należy podkreślić, iż twórczość Zellera pojawiła się w okresie, gdy minęły największe sukcesy Johanna Straussa, a nie nadeszły jeszcze premiery Ferenca Lehára i Imre Kálmána. 

W wykonaniu znakomitych muzyków można było również wysłuchać błyskotliwej polki Johanna Straussa syna "Tik Tak", w której zawarte zostały cytaty z "Zemsty nietoperza". W programie koncertu znalazł się także utwór nawiązujący do folkloru rosyjskiego "Marusja", którego autorem jest król muzyki popularnej Hans Zander. Wszechstronny niemiecki kompozytor napisał ponad 250 utworów na orkiestrę, orkiestrę harmonijkową i akordeonową, pisał także muzykę chóralną i kameralną. Jak mówił Tadeusz Wicherek, utwór często wykonywany na koncertach promenadowych. Maestro Wicherek zachęcał słuchaczy do zabawy po słowiańsku, do niemieckiej muzyki.

Przepięknie wybrzmiał walc "Dzikiej róży kwiat" (Wilde Rosen) Ferenca Lehára, który był ostatnim wielkim twórcą operetki wiedeńskiej. Walc pochodzi z operetki "Miłość cygańska". Co więcej, w repertuarze lipcowego koncertu znalazła się muzyka do filmu z początków kina niemego. To film "Graf Bobby" (Hrabia Bobby), gdzie hrabia miewa różne przygody jak nasz pan Teofil z mini serialu. Była to świetna muzyczna miniatura, lekko swingująca, taka do zasłuchania, którą napisał Elvis Fischer.

Na zakończenie koncertu zaserwowano wiązankę słynnych walców, które grywał Andre Rieu. - My nie mamy jego znakomitego stroju, ale nasze zaangażowanie równe jego zaangażowaniu. Znane i lubiane, znakomite do tańczenia na wielkim parkiecie - powiedział Tadeusz Wicherek. Publiczność zgotowała dyrygentowi i muzykom Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego owacje na stojąco. W rewanżu, na bis, rewelacyjnie wykonano bluesowy utwór "Gdzieś na dalekim brzegu" Hansa Zandera, autora "Marusji". Tym razem były to klimaty stricte amerykańskie.

Tadeusz Wicherek zaprosił na kolejne koncerty Namysłowiaków, które odbywać się będą w lipcu i sierpniu br. w soboty o godz. 17.00 na Rynku Wodnym, a przy niepogodzie - o godz. 17.30 w sali Ośrodka Sportu i Rekreacji w Zamościu, ul. Królowej Jadwigi.