Utworami Agnieszki Osieckiej Marcin Januszkiewicz wygrywał ważniejsze krajowe festiwale. Na albumie "Osiecka po męsku" znalazły się sztandarowe i mniej znane utwory, w oryginalnych aranżacjach. Tytuł albumu zdaje się być nieco przewrotny, jeśli posłucha się lirycznych i nostalgicznych interpretacji Marcina Januszkiewicza i jego zespołu.

Już po wyjątkowym koncercie, w rozmowie, Marcin Januszkiewicz objaśnił dlaczego wykonawcy wystąpili na scenie w koszulkach sportowych, co zaintrygowało słuchaczy, a jego koszulka nosiła numer 36. Marcin Januszkiewicz: - "36", to jest rocznik Agnieszki Osieckiej. Ona się urodziła w 1936 roku.

fot. zdk.zamosc.pl

-Dlaczego wybrał Pan repertuar Agnieszki Osieckiej dla swojej debiutanckiej płyty?

Marcin Januszkiewicz: -Ja uwielbiam w jej poezji, w jej twórczości, w tekściarstwie to, że ona potrafi na serio i nie serio. To co powiedziałem na scenie, to jest śmiech przez łzy. Że ona może podjąć się tematów najtrudniejszych, ostatecznych i czasem tak lekko, niby lekko o nich opowiedzieć. Oczywiście jednocześnie zachowując to głębokie, głębokie dno.

-To rzadka umiejętność takie podejście z dystansem do życia, podczas gdy los ją nie raz i nie dwa pokopał w życiu osobistym i uczuciowym...

Marcin Januszkiewicz: -Mało tego. Podczas jej choroby, podczas ostatnich lat jej życia stworzyła przejmujące utwory traktujące o odchodzeniu, ale mimo wszystko zachowała wtedy to, co mówię. Z pretensją trochę do losu, do absolutu, do świata z takim trochę gorzkim uśmiechem. Natomiast potrafiła to zrobić niezwykle szlachetnie. Nie miałem możliwości poznać osobiście Agnieszki Osieckiej. Poznaję ją przez jej twórczość, przez ludzi z nią związanych. Mam ten zaszczyt, że mogę ich spotykać na swojej drodze zawodowej i nie tylko. Ale Agnieszkę Osiecką już sobie wyobrażam. Moje porozumienie z nią to jest wyobrażenie o niej i moja z nią komunikacja.

- Pięknie pan prowadzi swoją karierę artystyczną, aktorską i muzyczną. Zyskał pan już uznanie. Zawsze pan chciał śpiewać?

Marcin Januszkiewicz: -Nieskromnie powiem, że zawsze to umiałem. Całe swoje młodzieńcze życie raczej inwestowałem w sport, grałem w siatkówkę, w tenisa...

- To oznacza, że ten kostium sceniczny także wynika z pana kolejnej pasji.

Marcin Januszkiewicz: Między innymi, to wyraz tego, że ze sportem jestem bardzo związany. Zresztą Osiecka też była związana ze sportem. Pływała i grała w tenisa. Ja dużo gram w tenisa. Aczkolwiek nie myślałem o tym, ale zawsze byłem obsadzany w przedstawieniach, na akademiach miałem zaśpiewać, zatańczyć, tutaj zagrać. Wiedziałem, że tak to się skończy, że będę zarabiał na chleb jako artysta. I tak się stało.

-Bajka. A jeśli spełni pan już swoje marzenia, to co potem?

Marcin Januszkiewicz: -Pracuję nad autorskim materiałem, nad swoją płytą autorską. I to będzie mój debiut, gdzie będą moje teksty i moja muzyka. Nie mam pojęcia jaki będzie odbiór, ale mam nadzieję, że słuchacze po moich płytach "Osiecka po męsku" i po "Lady Pank" zrozumieją ten naturalny proces i moją progresywną twórczość. Natomiast płyta będzie bardzo współczesna, w brzmieniu i w tekstach.

-Dopadło pana szczęście. Nagrody, płyty, jest pan obsadzany przez najlepszych reżyserów.

Marcin Januszkiewicz: -U mnie jest to krok po kroku. To nie jest kariera błyskotliwego debiutu, takiego piorunującego, tylko to jest krok po kroku. Jakby polityka małych kroków. Coraz więcej propozycji, coraz lepsze propozycje, coraz bardziej lukratywne, coraz bardziej interesujące. Więc myślę, że jestem na dobrej drodze. Lepiej jest wspinać się po jednym schodku, niż po trzy, bo upadek jest boleśniejszy. Bo ten zawód to ciągła sinusoida.

- Dobrze jest mieć w życiu kolejne wyzwania. Tzn. kolejne szczyty do zdobycia. Jeden to za mało, bo co potem?

Marcin Januszkiewicz: - Potem czekam na Oskara!

- Czego panu życzę. Gratuluję póki co, koncertu. Było genialnie. Pan zaczarował publiczność. A w pewnym momencie skojarzył mi się pan z Markiem Grechutą. Osiecka się broni, choć sztuką było wybrać akurat te utwory.

Marcin Januszkiewicz: -Słyszałem takie porównanie. Przez lata graliśmy jej różne utwory, nie wszystkie zmieściły się na płytę. Ten repertuar wykrystalizował się na przestrzeni lat. Oczywiście za zgodą Rodziny. Jestem w bardzo dobrych relacjach z Agatą Passent, córką Osieckiej. Która jak wiem, lubi ten materiał.

-Jeszcze raz gratuluję.

Marcin Januszkiewicz: -Dziękuję pięknie.

* * *

Marcin Januszkiewicz jest absolwentem Akademii Teatralnej w Warszawie i aktorem m.in. Teatru Studio, Teatru Współczesnego w Warszawie, Teatru Muzycznego Capitol we Wrocławiu. W 2011 roku został laureatem po raz pierwszy przyznanej I nagrody Konkursu "Pamiętajmy o Osieckiej". W 2017 roku otrzymał Grand Prix Złoty Tukan oraz Tukana Dziennikarzy 38. Przeglądu Piosenki Aktorskiej, wykonując "Nim wstanie dzień" (Osiecka/Komeda) oraz "Pieśń Legionów Polskich".