Osobiście nie mam nic do Biłgoraja. Niegdyś to miasto leżało w województwie zamojskim i choć u niektórych osób to położenie rodziło pewne animozje, to jednak nigdy mnie one nie dotyczyły. Całym sercem kibicuję siatkarkom tamtejszej Szóstki, które od kilku sezonów toczą twarde boje w drugiej lidze, a obecnie mają nawet całkiem spore szanse awansu. Sympatyzuję też z Ładą, co jest już zupełnie niezrozumiałe zwłaszcza dla najbardziej zagorzałych szalikowców Hetmana. Ale jest jeden element, który nieco przyhamowuje moją sympatię dla tego miasta. Otóż jest nim poseł Janusz Palikot, który pochodzi właśnie z Biłgoraja, a do Sejmu startował z hasłem "Wszystko dla Lubelszczyzny".

Nic nie poradzę, że ten człowiek wzbudza we mnie moją antypatię. Nie chodzi tu o reprezentowaną przez niego opcję polityczną. Po prostu ten pan założył sobie z góry, że choć ludzi generalnie obowiązują pewne elementarne zasady wychowania, to jednak on jest wyjątkiem, który na owe reguły oglądać się nie musi. Stąd machanie przed kamerami wibratorem, pokazywanie języka, przynoszenie do studia telewizyjnego świńskiego ryja i publiczne powątpiewanie w to, że prezydent RP nie nadużywa alkoholu. Jego macierzysta partia zaś z jednej strony usiłuje lekceważyć jego postępowanie nazywając je "politycznym folklorem", ale z drugiej daje mu ciche przyzwolenie na powyższe wybryki. Ostatnio jednak poseł Palikot zdecydowanie przesadził. Odpowiadając dziennikarkom "Rzeczpospolitej" na prośbę o wywiad napisał w SMS-ie, że godzi się na niego, jeśli te panie "przyjdą nago i po dwóch butelkach wina". Później tłumaczył się w swoim blogu, że był to żart i chciał tym jedynie zasugerować żurnalistkom popularnej "Rzepy", iż na wywiad z nim nie mają co liczyć. Innymi słowy on jest w porządku, a wina leży po stronie dziennikarek, gdyż nie mają one tak wyrafinowanego poczucia humoru, jak pan poseł.

Co ciekawe na forach człowiek ten zyskał nader sporo głosów poparcia. Oczywiście oponentów pana parlamentarzysty z miejsca przypisano do oczywistej opcji politycznej i przyklejono im odpowiednie łatki. Nikt wprawdzie nie uzasadnił co takiego zabawnego było w słowach Janusza Palikota, ale to przecież nieważne. Rozumiem zatem, że ten typ humoru ma w Polsce jednak swoich zwolenników. Jest to bardzo smutne. Nie będę dywagował czy ci ludzie wolny czas spędzają w teatrze, czy w nocnym klubie ze striptizem, bo nie taki jest cel mojego felietonu. Chciałbym raczej pokazać kontrast dla tego rodzaju zabawy.

Od pewnego czasu w wolnych chwilach często oglądam zamieszczone na www.youtube.pl fragmenty produkcji pt. "Za chwilę dalszy ciąg programu", który był emitowany przez TVP na początku lat 90. Tych filmików jest tak wiele, że choć przeszukuję powyższy serwis od niemal miesiąca, to i tak nie jestem pewien czy znalazłem je wszystkie. Zresztą starsi Czytelnicy na pewno wiedzą o jakim programie mówię, a i młodszym nieobce są nazwiska Wojciecha Manna, Krzysztofa Materny, Grzegorza Wasowskiego czy Ryszarda Szczęśniaka. Bardzo gorąco polecam wszystkim skecze, które przez wielu uznawane są za twórczość godną miana polskiego odpowiednika Monty Pythona. Polecam tym bardziej, że gros z nich pasuje jak ulał do obecnej rzeczywistości społeczno-politycznej naszego kraju. Jest to humor inteligentny, bazujący nie na wyłożeniu widzowi wszystkiego na tacy, ale wymagający myślenia, kojarzenia faktów i umiejętności dostrzegania detali, co sprawia, że nawet po kilkakrotnym obejrzeniu danego filmu wciąż można odnaleźć w nim nowe niuanse, które sprawiają, że widz ogląda to wciąż z prawdziwą przyjemnością. Powstał ostatnio nawet pomysł, by zasypać TVP lawiną próśb o ponowną emisję odcinków tego programu, co w pełni popieram.

Ale chyba najważniejszą zaletą "Za chwilę dalszy ciąg programu" jest to, że po obejrzeniu tych skeczy bardzo łatwo zdać sobie sprawę jak bardzo niskich lotów jest humor prezentowany przez obecnie lansowane gwiazdy, jak choćby przez Kubę Wojewódzkiego, Szymona Majewskiego czy "politycznego showmana" - Janusza Palikota. Nie ma już wówczas miejsca na akceptację żartów, jak z cytowanego SMS-a. Jest tylko niesmak i wstyd.