Każdy z nas w większym lub mniejszym stopniu korzysta ze środków masowego przekazu. Już samo to, że czytacie Państwo ten artykuł świadczy o tym, że używacie Internetu. Idę też o zakład, że oglądacie Państwo telewizję lub słuchacie radia. Nie sądzę, że robicie to dla czegoś poza ciekawymi programami lub audycjami. Co za tym idzie, wnioskuję, że nie jesteście Państwo raczej fanami przerywników, a zwłaszcza reklam. Ja w takich momentach zwyczajnie zmieniam kanał lub przeglądam wiadomości na teletekście. Nieco inaczej sprawa wygląda w przypadku tak zwanych "Ogłoszeń płatnych", bo nie są to klasyczne reklamy i z reguły dotykają jakiegoś dosyć istotnego zagadnienia. Na przykład teraz mamy całą falę apeli rozmaitych podmiotów pod wspólnym tytułem "Podaruj nam jeden procent Twojego podatku", których nie sposób nie poprzeć. Poza nimi jednak mamy coraz więcej najróżniejszych kampanii społecznych, co do sensu których można mieć pewne wątpliwości. Jedna z nich przetoczyła się przez nasze media w ostatnich tygodniach.

Kampania nosiła tytuł "Matematyka - możesz na nią liczyć" i oczywiście kosztowała sporo publicznych pieniędzy. Twórcy tego przedsięwzięcia głosili, że ich celem jest wykazanie przydatności matematyki w życiu codziennym oraz zachęcenie młodzieży do polubienia i zdawania tego przedmiotu na maturze. Nie bardzo wiem co owi pomysłodawcy konkretnie mieli na myśli, mówiąc o wyzbyciu się strachu przed zdawaniem matematyki, skoro od tego roku jest ona obowiązkowym elementem egzaminu dojrzałości. Równie sensowne byłoby zatem agitowanie na rzecz języka polskiego, bo znam osoby, które zdawania tego przedmiotu obawiają się zdecydowanie bardziej.

Przejdźmy jednak do konkretów. Otóż w mediach przewijały się dwa spoty. W radiu najczęściej wypowiadał się muzyk twierdzący wszem i wobec, że dzięki matematyce można nie tylko tworzyć znakomite dzieła, ale także wyłapywać najdrobniejsze błędy już podczas samego grania utworu przez orkiestrę. Jest to oczywiście prawda, ale (i tu z góry przepraszam moją stałą Czytelniczkę, panią Bożenę Szurek) z tego co wiem - a utwierdziła mnie w tym przekonaniu rozmowa z moją siostrą, która zajmuje się muzyką od wielu lat - nie chodzi tu wcale o matematykę wyższą. Wszelkie wyliczenia opierają się na czterech podstawowych działaniach i choć niekiedy należy poświęcić na nie trochę czasu, to jednak nie trzeba tu mieć wiedzy gwarantującej zdanie matmy na maturze. Umówmy się - Mozart, przynajmniej w dzieciństwie, wybitnym matematykiem nie był. W telewizji zaś prezentowano głównie młodą kobietę, która opowiadała jak podczas żeglowania wyliczyć czas, w jakim można spokojnie poleżeć na łodzi, gdy ta się znajduje na pełnym i spokojnym morzu, a po horyzont nie ma nic prócz wody. Pomijam już fakt, że popełniła przy tym pewien błąd, bo choć przyjęła konieczne założenie, że jakaś przeszkoda może się znajdować tuż za horyzontem, to zarazem przyjęła, iż jest to przeszkoda stała, a przecież może się zdarzyć, że ową przeszkodą będzie inna jednostka pływająca, której właściciel również postanowił się położyć na pokładzie i która w dodatku będzie płynąć w kursie kolizyjnym z naszą łodzią. Natomiast poza wszystkim trzeba zauważyć, że te wiadomości i tak znane są wszystkim adeptom żeglarstwa, gdyż nabywają je podczas kursów na stosowne patenty. Poza żeglowaniem zaś zastosowania nie mają, tak więc upadł argument, że w tym spocie pokazano jak matematyka przydaje się w życiu codziennym.

Szanowni Państwo, nie twierdzę, że matematyka jest kompletnie nieprzydatna. Moim zdaniem po prostu powyższa kampania była marnotrawieniem publicznych funduszy. Tak się zaś składa, że w marcu uczestniczyłem w spotkaniach o nazwie "Kształtowanie postaw przedsiębiorczych" organizowanych, w ramach tak zwanego miesiąca przedsiębiorczości, przez "rolniczak", z których relacje można przeczytać na stronach Zamość onLine. Zaproszono na nie ludzi, którzy swoim dorobkiem i obecnym zajęciem mogli zaświadczyć, że ciężką pracą w szkole, na uczelni, a następnie w ramach kariery zawodowej można osiągnąć sukces. To właśnie takie przykłady pokazują najlepiej, że nauka nie tylko matematyki, ale również innych przedmiotów ścisłych, ale także humanistycznych i to nie tylko języków obcych - ma sens, a jeżeli połączy się ją z osobistymi zainteresowaniami i sprawi, że to wszystko daje satysfakcję, to już w ogóle jest super. Podczas tych spotkań obserwowałem młodych ludzi obecnych na sali. Dla nich znaczenie miało już zorganizowanie takiego cyklu, dlatego dbali o każdy szczegół wystroju pomieszczenia, w którym odbywały się spotkania. Do tego uważnie słuchali kolejnych wystąpień. Nie wszystkie wprawdzie można było uznać za szczególnie promujące przedsiębiorczość (tak, chodzi mi o burmistrza Szczebrzeszyna i jego teorię o nieprzydatności znacznego inwestowania w gminną edukację), ale myślę, że ci studenci przynajmniej w większości mają już wyrobioną zdolność krytycznego myślenia i te "kontrowersyjne" tezy z pewnością wyłapali, co można zapisać na plus. Szkoda tylko, że te spotkania spotkały się z niewielkim zainteresowaniem ze strony innych mediów. Szkoda, bo było warto.