Z Kresowej Stajni najczęściej jeździ się konno na wschód, ku Czartorii. Jednak ażeby się tam dostać, przejechać pierwej trzeba przez swoiste bramki kontroli dzielności.

Najsłynniejszą z nich jest Zajęcza Łąka, zamieszkiwana przez wyjątkowo wredny podgatunek szaraka. Ulubionym procederem jego przedstawicieli jest skrytobójcze przebywanie na konnym szlaku i bycie niewidzialnym aż do przedostatniej chwili. Zaś w chwili ostatniej zając taki z dzikim szelestem wylatuje koniowi spod kopyt i spieprza w podskokach co sił w nogach. Biada temu, kto na luźnej wodzy tamtędy jedzie. Po trzykroć biada! Młody Lis doświadczył tego przedwczoraj, kiedy to jego wierzchówka niespodziewanie zafundowała mu koci grzbiet i zamaszysty krok szachowego skoczka.

Choć nikt zająca nie zoczył, ponad wszelką wątpliwość jego to była sprawka. Wiedzieć bowiem trzeba, że na Zajęczej Łące, nawet wówczas gdy zajęcy akurat nie ma, zając zawsze tam straszy. Taki już tego miejsca urok.

A kto zechciałby owe uroczysko minąć, tego niechybnie spotka inna bramka kontroli dzielności, na której rządzą złośliwe kaczki prysiudaczki...

...kto wędrując ku Czartorii, poniecha przeprawy przez Zajęczą Łąkę, ten na Bezdenię natknąć się musi. Tak bowiem zwie się stawek mały, tuż przy trakcie leżący. Silnie bijące źródła, sprawiają, że woda nigdy tam nie zamarza.

Ów stawek upodobały sobie dzikie kaczki, a że jego brzegi są dość wysokie, owych ptaków nie widać wcale. Można je zoczyć dopiero wówczas, gdy z wielkim furkotem do lotu się wznoszą, lecz wtedy przeważnie jest już za późno. Nawet najbardziej doświadczone konie reagują na kaczki gwałtownym prysiudem (przysiadem), zaś te mniej obyte wyczyniają istne cuda. Pewien młody koń pułkownika Dudka wyciął nieopodal stawu cztery szpagaty na raz, każdy w inną stronę świata. Aż dziw bierze, że w stawach się nie rozlazł.

Na Bezedni, podobnie jak w przypadku Zajęczej Łąki, nawet wtedy, gdy kaczek nie ma, jakaś kaczka zawsze tam straszy, dlatego przejeżdżając tamtędy, wielką czujność zachować należy.