Podobnie, jak trudno odgadnąć datę pojawienia się ostatniego odcinka niezniszczalnej "Mody na sukces", tak samo niemożliwym jest ustalenie, kiedy rozegrany został pierwszy mecz w piłkę nożną. Bezsprzeczne na pewno jest to, że futbol to współczesny fenomen, a dla niektórych mieszkańców Ziemi nawet prawdziwa religia. Dlatego nie powinien wywoływać w nas specjalnego zdziwienia fakt, że kilka procent Argentyńczyków wciąż święcie wierzy w boskość Diego Maradony, a jeden z kibiców angielskiego klubu Leeds nie opuścił żadnego meczu swojej drużyny od...1968 roku. Przy takich wyczynach, czy sposobach postrzegania świata chłopskie cotygodniowe oglądanie meczów na ekranie telewizora jawi się więc jako zwykła błahostka, niewarta absolutnie wydawania głosu niezadowolenia przez przedstawicielki płci piękniejszej. Pewnie, że zdarzają się jeszcze takowi, którzy definicję meczu sprowadzają do "22 facetów uganiających się przez półtorej godziny za jedną piłką". Zdecydowanie więcej na szczęście jednak odgłosów uznających przynajmniej niektóre boiskowe wydarzenia na spektakl, celebrę, a nawet święto.

Cóż jest takiego niezwykłego w futbolowej pasji, skoro "grzmotnąć w gałę" lubią nawet premiery, ministry czy księża? Co łączy tych wszystkich, którzy z zachłannością obserwują i analizują boiskową trajektorię "skórzanego przedmiotu pożądania"? Pytania trudne jak... dwie cholery. Jedna na pewno ustąpi, gdy na własne nozdrza poczuje się kiedykolwiek zapach emocji. Bez względu na to, czy staną się one efektem udziału w meczu na stadionie w Warszawie, czy w Mokrem. Pozostaną do samego końca. Naszego oczywiście, bo piłka nożna przeżyje nie takich asów jak my. Druga cholera pójdzie sobie... w cholerę natomiast zaraz po tym, gdy zobaczymy, co z piłką potrafi uczynić Leo Messi, Ronaldo czy też... Grzegorz Rasiak. Krótko mówiąc, żeby zrozumieć, trzeba poczuć i zobaczyć.

A jeżeli kiedyś doczekamy się piłkarskich wąsatych wirtuozów na skalę talentu Adama Małysza, to nie ma co się łudzić. Gdy tylko któryś z nich będzie kończyć karierę, z pewnością znajdzie się wielu takich, którzy nie tylko przykleją sobie wąsy, ale je sobie nawet wytatuują.

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2011-03-29 przeczytano: 2349 razy.