Ile piłki w piłce?

Przed paroma dniami w telewizji zobaczyłem króciutką migawkę dotyczącą kolejnego naukowego eksperymentu z piłką nożną w roli głównej. Tym razem na filmie z treningu zaprezentowano świeżo stworzone ochraniacze na golenie z elektronicznymi czujnikami. W zamyśle konstruktorów powstały głównie po to, aby wyeliminować wymuszanie przez piłkarzy rzutów karnych. Specjalnie zamontowany czujnik wydawać ma bowiem dźwięk jedynie w przypadku kontaktu z nogą przeciwnika, co niezawodnie oznaczać powinno faul. Konstruktorzy przed kamerami zachwalali oczywiście niezawodność swego wynalazku. Jednak, najkrócej mówiąc, psu na budę z takimi nowinkami. Nie będę się pastwił nad naiwnością pomysłodawców, więc napiszę tylko, że w przypadku (nie daj Boże i Sepp Blatter też nie zezwól!) dopuszczenia tej technologii do meczowej użyteczności, najpóźniej w piętnastej minucie znajdzie się pierwszy boiskowy cwaniak, który spróbuje kopnąć się sam.

Czujnik z bólu oczywiście zawyje...

Przy okazji powyższej historii chciałbym jednak bliżej pochylić się nad wszelkimi próbami udoskonalenia futbolowych zmagań. Osobiście jestem wobec nich bardzo sceptyczny, bo w gruncie rzeczy próbują uczynić z piłki nożnej dyscyplinę zautomatyzowaną. W ostatnich latach wprowadzono już dwóch dodatkowych arbitrów, aby czuwali nad wydarzeniami w okolicach bramek. W futbolówkę próbuje się natomiast wszczepić chip, który uczynić ma z niej urządzenie służące do rozgrywania meczów. W tej pogoni za idealnymi rozwiązaniami zapomina się jednak o niewesołej genezie tego zjawiska. Próby poszukiwań bezbłędnych metod oceniania boiskowych wydarzeń wynikają bowiem w dużej mierze z tego, że gracze zwyczajnie oszukują. To natomiast jest pochodną faktu, że we współczesnym futbolu gra toczy się nie tylko o punkty i puchary, ale przede wszystkim o ogromne pieniądze. I to właśnie kasa w dużej mierze determinuje nieuczciwe zachowanie piłkarzy. Myślę więc sobie, że dopóki wokół wielkiej piłki będą krążyć równie wielkie kwoty, nic na tej swoistej linii frontu się nie zmieni. Piłkę nożną trzeba więc najzwyczajniej zostawić w spokoju. Bez chipów i czujników. Choćby po to, aby czasami po staremu usiąść przy piwku i posprzeczać się z przyjaciółmi. Zgodnie z chłopską filozofią, że nie wszystko, co przeszło lifting czy botoksową korektę, musi być koniecznie bliższe ideału.

Zobacz podobne:
     Tradycja w piłce nie istnieje? / 2012-07-19
     Piłka na aucie / 2012-07-04
     Polska piłka nożna, czyli jak przebić dno od spodu - cz. 8: wiosna 2012 / 2012-05-10
     Głupota kosztuje / 2012-04-17
     Chude lata / 2012-04-04
     Głos w sprawie uwolnienia / 2012-03-27
     Licencja na trenowanie / 2012-01-10
     Aby piłka była piłką / 2011-12-29
     Polska piłka nożna, czyli jak przebić dno od spodu - cz. 7: jesień 2011 / 2011-12-22
     Zimowe dylematy / 2011-12-13
     Grzegorz i grzeszki / 2011-11-29
     Orzełka cień / 2011-11-15
     Saloniki i salony / 2011-11-08
     Przyzwolenie na "dyzmowanie" / 2011-10-20
     Wymysły / 2011-10-11
     Pustostany / 2011-10-04
     Reprezentacyjny cyrk / 2011-09-22
     Polska piłka nożna, czyli jak przebić dno od spodu - cz. 6: wiosna-lato 2011 / 2011-08-26
     Oglądaj mecze reprezentacji Polski "na żywo" / 2011-08-17
     Szansa na sukces / 2011-08-02

Warto przeczytać:

[do góry]