Podobnie jak ogromna większość piłkarskich podglądaczy nad Wisłą, kibicuję natenczas krakowskiej ekipie, aby znalazła się w najlepszej, jak dla mnie, lidze świata. Z drugiej strony jednak uczucia mam nieco... zmieszane, gdy w koszulkach z białą gwiazdą na piersi pomyka po murawie ledwie dwóch - trzech naszych krajanów. Wiem, że unijnego prawa obejść się nie da i dlatego trzeba zapomnieć o jakichkolwiek systemach typu 6+5. Co ciekawe (ale i niepokojące) okazuje się, że przeciętny kopacz polski jest znacznie droższy od mających przynajmniej nieco większe umiejętności Bułgarów, Serbów lub Holendrów. Stąd być może wyjaśnienie powyższej dziwnej sytuacji.

W wolnej chwili postanowiłem pobawić się i zestawić z najlepszych ekstraklasowych zawodników "jedenastkę nadwiślańską". Subiektywną oczywiście i według wskazań własnego nosa tudzież osobistych obserwacji i przemyśleń. W końcu tyle wokół o wyborach...

W bramce postawiłbym... no właśnie - mam problem. Wszystko, co najlepsze, wyjechało w świat. Zdecyduję się więc na Kotorowskiego, co jednak nie oznacza, żem o niego spokojny. Przed lechitą ustawiłbym następującą czwórkę defensorów: Marcin Baszczyński, Hubert Wołąkiewicz, Michał Żewłakow i Jakub Wawrzyniak. Nie miałem problemu z selekcją bocznych obrońców, za to wybór stoperów stanowił już ogromne wyzwanie, tym bardziej, że w większości klubów występują na tej pozycji obcokrajowcy. Z pomocnikami poszło mi już łatwiej. Może ze względu na większy urodzaj. Na środku widziałbym twardego Radosława Sobolewskiego i twórczego Sebastiana Milę, natomiast do kompletu dorzuciłbym przebojowych - Patryka Małeckiego i Tomasza Kupisza. W ofensywie zaproponowałbym natomiast nieśmiertelnego Tomasza Frankowskiego i ciągle niebezbiecznego Andrzeja Niedzielana. Meczowa "18" zostałaby uzupełniona o ławkę rezerwowych w składzie: Wojciech Skaba, Grzegorz Wojtkowiak, Adam Kokoszka, Szymon Pawłowski, Ariel Borysiuk, Maciej Rybus i Tomasz Zahorski. A teraz mogę się tylko zastanawiać, jak powyżsi wybrańcy poradziliby sobie w konfrontacji z mistrzem Cypru. Tego jednak nie wiem. Nie starcza mi na to wyobraźni. Podobnie zresztą, jak nie mogę pojąć w racjonalny sposób samolotowego "pomeczowego zmęczenia" Zdzisława Kręciny. W mojej "jedenastce złotoustych" sekretarz generalny PZPN miałby miejsce na długie lata.

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2011-08-23 przeczytano: 2391 razy.