Czas nie ma litości dla nikogo. Utrzymuje swoje tempo, a nawet, jak mawiają niektórzy, w ostatnich latach przyspiesza. Mówiąc prościej, wkrótce święta, a za progiem czeka już Nowy Rok. Ech, żeby tak jeszcze szło ku młodości...

Ale nic to. Ma się w końcu tyle lat, na ile się czuje. A teraz pora na sedno, czyli życzenia. Złożę je... sobie, ale egoistyczne absolutnie nie będą. Chciałbym więc, aby Robert Lewandowski stał się zmorą i koszmarem! Aby bały się go dzieci w Czarnogórze, złorzeczyli mu Ukraińcy, a przeklinali Anglicy! Czyli niech chłopisko będzie w końcu postrachem nie tylko bramkarzy Bundesligi, ale i postrzela trochę w reprezentacji. A u jego boku niech śmiga młodziutki Milik, który właśnie wszedł do naprawdę głębokiej wody. Marzy mi się też, aby dokładnie za rok poparcie społeczne dla Zbigniewa Bońka było co najmniej na takim poziomie, jak jest obecnie. Co oznaczałoby, że do polskiego futbolowania wróciła normalność.

Jako że nie samą piłką człowiek żyje (bo w każdym meczu jest przecież przerwa), marzą mi się w nadchodzących 12 miesiącach jeszcze inne wspaniałe historie. W rolach głównych z Radwańskimi i Janowiczem, Adamkiem i Szpilką, Gortatem i Kurkiem, Justyną Kowalczyk i Kamilem Stochem, Tomaszem Majewskim i Anitą Włodarczyk... i wielu, wielu innymi, którzy miło mnie zaskoczą.

A wszystkim czytelnikom "GZ" życzę zdrówka. A jeżeli już je przyjdzie tracić, to tylko w czasie uganiania się za piłką albo ściskania mocno kciuków za naszych!

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2012-12-18 przeczytano: 2559 razy.