Niemal dwa lata temu sportowy świat obiegła informacja, że pięściarz Krzysztof "Diablo" Włodarczyk przedawkował środki antydepresyjne i w ciężkim stanie trafił do szpitala. Co bardziej krzykliwe brukowce nie miały wątpliwości, że była to próba samobójcza.

Te bardziej stonowane donosiły o problemach małżeńskich boksera. Mnie do refleksji zmusił sam fakt przyjmowania przez takiego sportowca leków antydepresyjnych. Zaiste, istota życia bywa o wiele trudniejsza niż nam się wydaje. Kilka dni temu "Diablo" wyszedł na nieprzychylny mu ring w Moskwie. Naprzeciwko siebie miał Rachima Czakijewa, którego śmiało można by określić (używając terminologii piekielnej) "Lucyfero". I rzeczywiście, w ciągu pięciu rund Włodarczyk zaglądał parokrotnie do piekła. Dlaczego tam nie trafił? Myślę sobie, że mimo wszystko miał przez cały czas pewność zwycięstwa. Pewność, którą obdarzeni są tylko prawdziwi mistrzowie. Pewność, która idzie w parze z doświadczeniem i cierpliwością.

Łatwo nie było, ale najgorsze przeczekał. Można powiedzieć, że w Moskwie Diablo był już na ostrym zakręcie. Nie pierwszym i zapewne nie ostatnim. Po raz kolejny pokazał jednak, że potrafi się podnieść. Tak, bez cienia wątpliwości. Tą walką przeszedł do historii, która ciągle jeszcze wokół niego trwa.

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2013-06-25 przeczytano: 2549 razy.