Ten, kto czytał Trylogię, wie doskonale, iż słowiańska fantazja nie tylko w jeździectwie znajduje swe ujście. Przykładem niech będzie Bohun, który, prócz tego, że jeździł konno, uprawiał też sporty wodne - po Morzu Czarnym pomykał czajkami, śmiało rzucał się z czółnem w odmęty wartkich kresowych rzek. On właśnie zapoczątkował rafting, lecz pojął to dopiero wówczas, gdy uświadomił go Ketling, zamorską mowę dobrze znający. Na marginesie warto dodać, iż rzeczony Szkot uzmysłowił też Bohunowi, że to, co po pijaku wyczyniał z Horpyną, to petting! Oświecony junak takim wstydem wówczas zapłonął, że w dnieprowe porohy wpław się rzucił i właśnie wtedy przez ów słynny Nienasytec przepłynął.

Ale do rzeczy! Nazbierawszy koniom zboża i siana, sam się na rafting wybieram wkrótce. Nie na dnieprowe porohy, bo ja czysty jak źródlana woda, z Horpyną nigdy do czynienia nie miałem, ale po Dunajcu pontonem pohasać zamierzam.