Dziś o o poranku, gdy w Rewirze Drewnianej Baby łowiłem tarninę, marznąc w dłonie jakże okrutnie, doszedł mnie śmiech szyderczy i wielce dziki, po czym ujrzałem dziewkę w podartej kiecce, całkiem nielichą, która z rozpuszczonymi włosami przez pola gnała na jednej nodze.

- Musi to była Marzanna - rzekła Babka Onegdajka, wysłuchawszy mej opowieści. - Zima się skrada - skwitowała.