Jesteśmy, gdzie jesteśmy. Mieszkamy, gdzie mieszkamy. Z własnego wyboru i we własnym interesie. Do wielkiego świata mamy parę godzin drogi. Za to "piękne okoliczności przyrody" na wyciągnięcie ręki. Ale do rzeczy. Nad Wisłą zakończyła się właśnie piłkarska jesień. Spojrzałem. Na trybunach zakola i łysiny. W takim Wrocławiu czy Gdańsku między pustymi krzesełkami hula wiatr. Widok przykry. Tym bardziej, że nas wszelkie atrakcje (nie tylko futbolowe) omijają od lat szerokim łukiem. Jesteśmy zwyczajnie zbyt biedni.

Dzisiaj, żeby doznać emocji, trzeba je sobie kupić. Inwestorem może być bogaty samorząd, prywatny sponsor albo spółka skarbu państwa. Mniejszym miastom szansę na sportowe zaistnienie daje właśnie ta ostatnia. Krótko mówiąc, stworzenie w Zamościu jakiejkolwiek drużyny na poziomie tzw. ekstraklasowym (nie mam wcale na myśli tylko futbolu), wydaje się być niemożliwe.

Największej szansy na bliskie spotkania ze Sportem wypatrywać więc trzeba na stadionie OSiR. Gdy już bieżnia będzie przejdzie lifting, to być może pojawią się na niej jakieś głośniejsze nazwiska, a do rzutni wejdzie pod rękę z młotem sam mistrz świata. Póki co zostaje nam telewizja albo wielogodzinne wyprawy, żeby zobaczyć z bliska to, co dla innych jest codziennością

autor / źródło: Tomasz Tomczewski / Gazeta Zamojska
w wersji drukowanej czytaj w
dodano: 2013-12-17 przeczytano: 2775 razy.