|
|
 Sceny z życia artystów - część ISpotkanie noworoczne zamojskiego środowiska plastycznego w BWA Galeria Zamojska (30.01) pokazuje, że cyganeria odeszła w niebyt, ale artyści też ludzie, i potrzebę spotkania we własnym gronie mają wielką.
Życzenia zdrowia, sukcesów i realizacji planów osobistych złożył gospodarz Galerii. Zamojskie środowisko plastyczne powiększyło się ostatnio o tajemniczą osobę Stanisława Pyra - Piro, który przybył do Zamościa z...
- Właściwie to nie wiadomo skąd przybywa, z Bliskiego czy Dalekiego Wschodu. Urodził się nie wiadomo kiedy. Jest piękną osobowością, pięknym człowiekiem, o wielkim sercu. To będzie nowa jakość wśród nas. Tak rekomendował Stanisława Pyra - Piro Jerzy Tyburski, dyrektor BWA.
Pan Stanisław - dziękował za prezentację - trochę na wyrost - swojej osoby. Odniósł się do wątpliwości na temat jego pochodzenia i daty urodzin.
- Urodziłem się w 1925 r. Tu opowiedział przygodę, jaka spotkała go parę dni temu i zachwiała jego pewność co do daty urodzin.
- W autobusie zawsze siadam na pierwszym miejscu - rozpoczął opowieść pan Stanisław, po prawej stronie, w związku ze swoim wiekiem, mam do tego prawo. Kiedy tylko autobus się zatrzymał, wychodzę. Wsiada pan w starszym wieku i mówi - przepraszam pana. Na to ja - to ja przepraszam, bo ja chcę szybko wyjść. A dokąd się pan tak spieszy? Ja się nie spieszę, tylko jest taka zasada, najpierw ludzie wychodzą, a potem wchodzą. A on na to - niech pan pokaże bilet. A jest pan kontrolerem? A jestem - odpowiedział starszy pan. Widzi pan, ja nie mam biletu. Nie ma pan biletu? To jak pan jedzie? Ja nie mam biletu, ale ja mam 85 lat. On patrzy na mnie i mówi, to niech pan poszuka dowodu. Ja na to - ja nie muszę szukać dowodu. A on - musi pan. Ja mówię - dlaczego mam szukać, nie muszę. A on - musi pan. A ja odpowiadam - nie muszę, niech pan poczeka to panu powiem dlaczego nie muszę. Ja nie muszę, bo ja wiem gdzie on jest. Wyjmuję dowód i pokazuję. On patrzy i mówi - ślicznie dziękuję. Życzę panu wszystkiego dobrego. I dlatego nie wiem, czy to na pewno był 1925 r. - kończył z uśmiechem pan Piro. Słuchający śmiali się ubawieni sytuacją.
- Tak serio - to ja mam 84 lata. Tylko metrykalnie. Biologicznie ja czuję się na 44 lata, 43 lata. To dzięki technologii zdrowej sprawności, nad którą pracuję od 35 lat i którą doprowadziłem obecnie do 90 zasad i technik. Jeśli są one rotacyjnie uprawiane, to wtedy dają człowiekowi "power".
- Jeśli chodzi o miejsce pochodzenia - kontynuował pan Piro, to pochodzę i z Dalekiego Wschodu i z Bliskiego Wschodu. Daleki Wschód - myślę o Chinach, Japonii, Indiach - zawsze mnie fascynował, jeżeli chodzi o filozofię, estetykę. Wielki Kouo Hi jest moim idolem. Jeśli chodzi o Bliski Wschód to myślę o Grabowcu. W Grobowcu urodził się mój dziadek, Sylwester Pyra. Mój brat okrył w Muzeum Zamojskim, że nasi przodkowie przywędrowali podobno z Hiszpanii, poprzez Węgry do Grabowca i nazywali się Piro. Ja pochodzę z Czerniczyna, w powiecie hrubieszowskim. Z Hrubieszowa pochodzą wspaniali artyści - Stanisław Bodes i stamtąd pochodził nieżyjący Wiktor Zin, mój kolega ze szkolnej ławki. Szkoda wielka, bo zawsze byliśmy w wielkiej przyjaźni. Moją technologię zdrowej sprawności traktował z dezynwolturą. Gdyby był poważnie podszedł i nie miał tej stosunkowo dużej nadwagi, jaką miał...to by żył.
- Z Hrubieszowa i Czernięcina pochodzi mnóstwo zacnych osobistości, co ma istotne znaczenie dla sprawy. W Zamościu, niedaleko Hrubieszowa, (tu uśmiech) powstało znakomite środowisko artystyczne, do którego zwracam się z pewną prośbą i inicjatywą.
W 2020 roku, do którego mam niedaleko, jedynaście lat, minie tysiączna rocznica urodzin wielkiego Kouo Hi. To chiński malarz wszechczasów. Namalował 2 tys. dzieł, które gdyby dotrwały do naszych czasów, to na podstawie tych pięciu, które dotrwały, można je nazwać arcydziełami. To dramat artysty i dramat sztuki, że z 2 tys. dzieł pozostało do naszych czasów pięć. Wśród nich dzieło "Wczesna wiosna", które jako jedyne jest w Chinach, na Tajwanie, w Taipei, w Muzeum Pałacowym - 1,58 x 0,58, namalowane na jedwabiu.
- Kiedy zobaczyłem reprodukcję, trzydzieści lat temu, w małej monografii Kouo Hi, to pomyślałem, że spróbuje narysować dwa tysiące dzieł w hołdzie wielkiemu Kouo Hi. W tej chwili mam około tysiąca takich prac. Mam propozycję. Gdybym wysłał na adres każdego z artystów zamojskich taka moją inicjatywę uczczenia pamięci Kouo Hi, jednym, dziesięcioma, stu dziełami? Moglibyśmy to robić sukcesywnie, rok po roku, zaprezentować nowe dzieła, które powstają dla uczczenia nie tylko Kouo Hi, ale dla stymulowania tego nieustannego i nieodwołalnego procesu dyfuzji kultur - Wschodu i Zachodu, to byłbym niezmiernie rad, gdyby moja idea znalazła przychylność.
- To jest jedna z wielu idee Stanisława Piro - zauważył Jerzy Tyburski.
- Teraz proszę sobie wyobrazić swoje dzieło na takiej wystawie. Weźmy dzieło zrobione przez Terleckiego, albo przez Derkacza, albo przez Pasiecznego, Rzeźniaka, Dudzińskiego, itd ... Mogłaby to być wystawa połączona z jakimś "preformansem", happeningiem.
By nie nadużywać czasu - kłaniam się państwu - zakończył swoje wystąpienie/przemówienie Stanisław Pyra - Piro.
- Siły życia i taka długowieczność pana Stanisława - podkreślał dyrektor BWA- oparte są na ogromnej kulturze, która wynika z wielkiego serca. Pan Stanisława ma taki sposób na zdrowe życie, którego centralnym elementem jest otwarte serce.
"Życie na otwartym sercu" - przemknęło mi przez myśl. Przeżyje wszystkich o sto lat!
* * *
- Stanisław Piro to postać mitologiczna, wymyślająca się, osobowość terapeutyczna. Postrzegam go jako człowieka głęboko kulturalnego i religijnego, choć jest to religijność, która nie odnosi się bezpośrednio do jakiejkolwiek religii.
Jego siłą jest między innymi wewnętrzna zawartość legend wielkich rówieśników, którzy odeszli już na tamten świat. On jest bogaty w ten sposób, że nosi w sobie bogactwo przeszłości, wykorzystując na przyszłość.
Co mnie jeszcze w nim fascynuje - ogromna beztroska i pogoda ducha, pogodzenie z sobą i nieustającą refleksja w postaci rysunku, który jest modlitwą.
To subiektywne uwagi Jerzego Tyburskiego na temat bohatera artykułu. Dyrektor BWA zaleca dłuższą rozmowę z panem Stanisławem, który jest gościem Galerii Zamojskiej prawie każdego dnia.
Naszym Czytelnikom obiecujemy więcej informacji o Stanisławie Pyra - Piro, rysowniku, rzeźbiarzu złotniku, poecie - twórcy ponad 12 tys. rysunków, 400 obrazów, 300 rzeźb i 1,2 tys. wierszy i pięknej biżuterii. Jest autorem "Fausta" - technologii zdrowia i sprawności.
Już w kolejnym materiale - dalszy ciąg "Scen z życia artystów", czyli relacji ze spotkania zamojskiego środowiska plastycznego. autor / źródło: Teresa Madej
fot. Janusz Zimon
dodano: 2009-02-05 przeczytano: 3045 razy.
Zobacz podobne:
Warto przeczytać:
|
|
|
|
