|
|
 Zespoły "Eurofolku" 2009Na Międzynarodowy Festiwal Folklorystyczny "Eurofolk" 2009, odbywający się w Zamościu od ośmiu lat, zaproszenie przyjęły: Zespół Folklorystyczny "Havermeuleke" z Belgii, Folklorystyczny Zespół "Tuna Cmu Barberan" z Hiszpanii, Stowarzyszenie "Kud Branko Radicević" z Serbii i Zespół Tańca Ludowego "Neris" z Litwy.
O panach trubadurach z Hiszpanii, którzy stali się hitem festiwalu, pisaliśmy wcześniej, pora przybliżyć pozostałe zespoły, biorące udział w "Święcie Folkloru".
Zespół tańca Ludowego "Neris" - Litwa
Zespól Tańca Ludowego "Neris" pochodzi z Wilna. Pracuje przy Litewskim Oficerskim Klubie od 1960 r. Zmieniają się ludzie - tancerze, śpiewacy i muzykanci, a Zespół ciągle istnieje i rozwija się. "Neris" znany jest na całej Litwie, ponieważ tancerze występują na konkursach, zdobywając szereg nagród.
Zespół finansuje Ministerstwo Obrony Narodowej, z uwagi na fakt, że działalność prowadzona jest przy Oficerskim Klubie. Członkowie zespołu korzystają z sal klubu i wyposażenia. "Neris" liczy sobie około sześćdziesięciu osób, w trzech grupach tancerzy - dzieci, młodzież i seniorzy, którzy wcześniej tańczyli w Zespole - dwadzieścia, trzydzieści lat temu, a teraz powrócili do dawnej pasji.
- W Zamościu jesteśmy pierwszy raz, ale mamy już za sobą występy w Polsce - mówi Nijole Ritviene, kierownik artystyczny i mistrzyni tańca. Nasz program obejmuje wesołe, tradycyjne tańce. Szczególny taniec to, kiedy dziewczęta tańczą z malutkimi poduszkami, które zostały przez nich wyszyte. Chłopcy rywalizują o te poduszeczki. Inny taniec wykorzystuje drewniane chodaki.
- Przywieźliśmy zróżnicowany program popularyzujący litewskie tradycje. Na Litwie są cztery regiony. Nasze kostiumy reprezentują region Auksztota. Charakteryzują się tym, że tancerki są ubrane w białe fartuchy we wzory i spódnice w kratę. Zostały uszyte zgodnie z tradycjami XIX wieku, dostosowane do występów na scenie.
- Pieśni, które wykonują tancerze to najpiękniejsze pieśni narodowe, dla których napisano aranże. Zapraszamy do zespołu co pięć lat, dzieci w wieku siedmiu, ośmiu lat. Tańczą po trzynaście, czternaście lat, dopóki nie zostaną studentami.
- Zawsze przygotowujemy taniec na ostatni koncert, to walc z kwiatami. Odgrywana jest scenka na wsi. Odbywają się tańce, nawzajem zapraszają się chłopcy i dziewczęta. To taniec z humorem. Przychodzą na tańce starsze osoby, ale młodzi nie chcą z nimi tańczyć. To taniec przekazywany z pokolenia na pokolenie. Młodzież pracuje pod okiem dwóch choreografów, kierownika kapeli i muzyków.
- Zamość bardzo nam się spodobał. Zwiedzaliśmy starówkę z przewodnikiem. Byliśmy w Katedrze. Miłe i przyjemne miasto. Przed przyjazdem czytaliśmy o Zamościu. Bardzo chcieliśmy przyjechać na Festiwal, bo cieszy się on dużym uznaniem. Publiczność przyjmuje tancerzy bardzo dobrze.
Pomocną przy rozmowie była pilot zespołu Joanna Satka.
Kud Branko Radicević - Serbia
Stowarzyszenie powstało w 1972 r. w Starej Pazowej. Zrzesza 400 członków działających w 5 grupach tanecznych, sekcjach wokalnych i teatralnych. Zespół taneczny w swoim repertuarze posiada najpiękniejsze tańce narodowe i regionalne Serbii.
Piękno tańców ludowych, talent tancerzy i kwalifikacje choreografów oraz znakomici muzycy kapeli pozwalają na zdobycie laurów na festiwalach międzynarodowych. Nad wysokim poziomem czuwa: dyrektor zespołu tanecznego Leposava Krkić, choreograf - Branković Aleksandar, a kapelą kieruje Miodrag Dmitrasinović. Prowadzenie zespołu mają w sercu.
Nazwę dla swojego Stowarzyszenia przyjęli na cześć poety pochodzącego z ich regionu, co jest praktykowane bardzo często. Muzyka ludowa nie jest bardzo popularna w Serbii, dlatego tego typu stowarzyszenia kultywują historię, kulturę i tradycję Serbii. Do stowarzyszenia przyjmują zarówno amatorów jak i profesjonalistów.
Wśród popularnych pieśni śpiewanych podczas występów jest utwór "Srem" - o mieście północnej części Serbii - skomponowany przez Mirosława Miłoszewicza dla matki, śpiewającej w słynnym duecie lat 50 i 60-tych: Milosević - Aleksić, z którym podróżował po całym świecie. W swoim życiu muzyk kapeli napisał ponad dwadzieścia znanych utworów, które śpiewa cała Serbia. W Zamościu mogliśmy usłyszeć wesołą piosenkę jego autorstwa "Sremacko je selo mala", mówiącej o ceremonii ślubnej.
Tancerze występują w tradycyjnych kostiumach, charakterystycznych dla swojego regionu. Stroje liczą sobie nawet po sto lat. Tancerze potrafią zatańczyć ogromną ilość tańców, opracowanych przez prawie dwudziestu choreografów.
Pobytem w Zamościu są zachwyceni do tego stopnia, że planują wrócić, a na swój festiwal zaprosić "Zamojszczyznę" i Zespół z Litwy. Publiczność ocenili jako bardzo przyjazną festiwalowi i wykonawcom.
Zespołem opiekowały się: Agnieszka Polska, Małgorzata Bury i Małgorzata Marchwiana.
Zespół Folklorystyczny "Havermeuleke" - Belgia
Zespół folkowy z okolic Leuven został założony w 1976 r. jako dodatkowa aktywność dla studentów, w celu popularyzowania tańców, piosenek i muzyki flamandzkiej. Nazwę przyjęto od charakterystycznego tańca prowincji Brabant. Rosła przez lata liczba tancerzy, rozwijał się repertuar. Dziś to zespół rodzinny, liczący czterdzieści osób. Do Zamościa przybyli całymi rodzinami wraz z dziećmi. Zaledwie roczna Fien, zdobyła tytuł "Najmłodszej uczestniczki "Eurofolk" 2009. Pomiędzy tańcami flamandzkimi ćwiczą tańce zagraniczne, prezentując je na wielu międzynarodowych festiwalach: w Anglii, Austrii, Holandii i Włoszech.
- Od 32 lat, w czasie Wielkanocy organizujemy, we współpracy z innymi grupami ludowymi z Leuven, nasz festiwal. Jest to święto miasta, które trwa 5 dni - informuje kierownik Zespołu Lamens Wim, ekonomista z wykształcenia. Jest różnica pomiędzy "Eurofolkiem" a naszym festiwalem, z uwagi na inną pogodę i fakt, że występy odbywają się w salach i namiotach. Występujemy także w innych miasteczkach i w domach starców.
- Dla nas to hobby i zaszczyt prowadzić taki zespół. Widzieliśmy "Zamojszczyznę" na występach w Belgii i dlatego przyjęliśmy zaproszenie. To nasz najdalszy wyjazd poza kraj. Członkowie to ludzie z różnych miast i środowisk, reprezentujący świat nauki, biznesu i kultury, których połączyła wspólna pasja w promowaniu naszej tradycji. Czerpiemy z tego radość i satysfakcję. Spotykamy się regularnie w piątki i ćwiczymy w szkole katolickiej, dlatego od członków wymagana jest przynależność do tej szkoły. Na działalność zespołu dokonujemy wpłat. Nasz region może się poszczycić jednym z najsłynniejszych browarów w świecie - "Inbev". Różnica pomiędzy piwem polskim i flamandzkim polega na ty, że nasze jest mocniejsze, pije się w szklaneczkach 0, 25 i nalewa się z dużą ilością pianki. Słyniemy także z produkcji najlepszych czekoladek.
- Nasze nowe stroje nawiązują do dawnych, dziewiętnastowiecznych. Kompletowaliśmy je przez półtora roku. Są dopracowane ze wszystkimi detalami. Nasz występ wzbogacamy o manewrowanie flagami. To także tradycja. Żółta flaga z lwem to symbol Flamandów. Flaga z wiatrakiem (Stary Młyn) symbolizuje "Havermeuleke", tak jak stroje. Jest trzecia - to barwy regionu Brabant, a mała flaga prezentuje kolory szkoły katolickiej.
W manewrowaniu flagą panowie z Belgii dochodzą do perfekcji, czego można było doświadczyć podczas pokazów w Zamościu. Natomiast sztandarowym tańcem pozostaje obrzędowy taniec "Cztery pory roku", obrazujący życie mieszkańców wsi okolic Leuven.
Gościom z Belgii bardzo się w Zamościu podobało. Nawiązali wiele kontaktów i spędzili bardzo miło czas, poznając nasz region i naszą kulturę.
Rozmowę z Lamensem Wim, liderem zespołu, tłumaczyła pilotka Marysia Rubaj.
Wszystkim paniom pilotkom grup składam podziękowania za pomoc w przygotowaniu tekstu.autor / źródło: Teresa Madej
fot. Renata Bajak
dodano: 2009-07-30 przeczytano: 3898 razy.
Zobacz podobne:
Warto przeczytać:
|
|
|
|
