Dawno, dawno temu, gdzieś w połowie XIII wieku, na zamku w Ostrzyhomiu żył sobie król węgierski, Bela IV, który miał córkę Kingę, zwaną też Kunegundą, pełną wdzięku i zalet niezrównanych. Nic dziwnego, iż Bolesław, książę krakowski tudzież sandomierski, poślubiwszy ową niewiastę, wiele sobie w kwestii amorów obiecywał. Ta jednak, jakimś cudownym sposobem, wymogła na nim odroczenie pokładzin na rok! Babka Onegdajka podejrzewa, że Kinga upiła swego małżonka, a dziabnięty Bolek jakiś kwitek wtedy podpisał. Tak czy owak do nocy poślubnej nie doszło.

Niewidomo, czy książę wytrzymał w czystości, wiadomo natomiast, iż po roku upomniał się o swoje, lecz niestety znów odprawiony został z kwitkiem, godząc się na kolejne odroczenie pokładzin. W drugą rocznicę ślubu też mu się nie udało!!! A tak przy okazji, nie wdając się w szczegóły, warto nadmienić, iż wedle Babki Onegdajki termin "udało się" od kobiecych ud swój sens właśnie bierze... Aby nie przedłużać, zdradzę tylko, że Bolkowi nigdy z żoną się nie udało.

Dziś królewnę Kingę kościół katolicki czci jako świętą, zaś nieszczęsny Bolek figuruje w poczcie władców polskich jako Bolesław V Wstydliwy. Pojąć tego nie mogę, przecież to ona wstydliwą była, zaś on, jeśli rzeczywiście kogoś na boku nie miał, do świętych niechybnie należeć powinien.

Abym to wszystko mógł pojąć, Wielki Mistrz Bractwa Miłośników Żywota Pielgrzymkowego, które rok temu zawiązało się w Jerozolimie, do Ostrzyhomia mnie wysyła. A jak rozkaz, to rozkaz! Pastwiska i łąki mam dopieszczone, owies zasiany, więc jutro o północku ruszam na Węgry. Szczerze mówiąc, nie tylko winy odkupić jadę, ale też sporo wina nakupić zamierzam. Czuj Duch!